این طرح علاوه بر سعی در خلق یک پدیده " معماری – شهری " تذکاری است بر رابطه ای مهم اما فراموش شده : " رابطه انسان و شهر "
در سده اخیر به تدریج توجه معماران ، شهرسازان و تصمیم گیرندگان مسائل شهری ، بیشتر بسوی " کمیت " بوده است تا " کیفیت "
شریانهای شهری ، میادین ، خیابانها و ... برای حل حرکت اتومبیلها طراحی می گردند
" حرکت پیاده " در شهر مورد غفلت واقع شده و تلاش ما بر حل معضل حرکت روان ترافیک اتومبیلها بوده است و به فضاهای شهری بی توجهی می گردد
رابطه " انسان - شهر " به رابطه " اتومبیل - شهر " مبدل گشته است . ما معتقدیم قبل و یا حداقل همزمان با حل مسائل صرفاً ترافیکی اتومبیل ها ، در طرحهای بالا دست ، میبایست توجه جدی به جنبه های کیفی انسانی فضای شهری معطوف گردد
ایده اصلی طرح ، بیزِ ( قوس ) هلوچین یا خاگی بوده است . یکی از قدیمی ترین قوسها از نظر تاریخی و یکی از پایدارترین آنها از نظر فرم سازه ای تکرار غیر یکنواخت این قوس که سردر اصلی ورودی تونلها را معرفی می کند ، در ادامه آن و روی تونلها ، پدید آورنده ی فضایی عمومی است، که می تواند عملکردهایی نظیر گالری معرفی مراحل ساخت تونل ، کافی شاپ و فضای سبز را در خود جای دهد
مصالح این قوسها بدلیل رفتار سازه ای آن می تواند سبک و ظریف انتخاب گردد

شیشه های دوجداره فضای مابین قوسهای لغزیده را هوابند و صدابند می کنند و رمپی غیر منظم ، ناظر را از میان گیاهان و سنگها عبور می دهد و دیدهای متفاوتی را ایجاد می نماید
دمنده های " اکسیژن " در این فضای نمادین ، اعتراضی معمارانه است بر آلودگی هوای شهر، به طوریکه ما اسم این فضا را پاویلون اکسیژن اسم گذاری کردیم
این مشاور پیشنهاد مؤکد دارد که توجه جدی در طراحی لبه های خارجی اتوبان اصلی ، فضاهایی برای " پیاده راه " و فضاهای مکث جهت دسترسی پیاده مورد ملاحظه قرار گیرد و با توجه به کاربری هایی نظیر ایستگاههای اتوبوس ، ورودی به مجموعه های اطراف مورد بازبینی جدی قرار گیرد
این " نشانه شهری " ترکیبی است از یک " نشانه " و احترام به " فضای شهری انسانی "